żyrować

żyrować
{{stl_3}}żyrować {{/stl_3}}{{stl_4}}[{{/stl_4}}{{stl_7}}ʒɨrɔvaʨ̑{{/stl_7}}{{stl_4}}] {{/stl_4}}{{stl_4}}<{{/stl_4}}{{stl_37}}perf {{/stl_37}}{{stl_8}}pod-{{/stl_8}}{{stl_4}}> {{/stl_4}}{{stl_51}}
{{/stl_51}}{{stl_26}}vt {{/stl_26}}{{stl_12}}fin {{/stl_12}}{{stl_14}}girieren{{/stl_14}}{{stl_4}}, {{/stl_4}}{{stl_14}}indossieren {{/stl_14}}

Nowy słownik polsko-niemiecki. 2014.

Игры ⚽ Поможем написать реферат

Schlagen Sie auch in anderen Wörterbüchern nach:

  • żyrować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. Ia, żyrowaćruję, żyrowaćruje, żyrowaćany {{/stl 8}}{{stl 7}} poręczać spłatę sumy wekslowej : {{/stl 7}}{{stl 10}}Żyrować weksle, pożyczkę. <niem. z wł.> {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • żyrować — ndk IV, żyrowaćruję, żyrowaćrujesz, żyrowaćruj, żyrowaćował, żyrowaćowany hand. «poręczać zapłatę sumy wekslowej» Żyrować weksel. ‹niem.› …   Słownik języka polskiego

  • podżyrować — [wym. pod żyrować] dk IV, podżyrowaćruję, podżyrowaćrujesz, podżyrowaćruj, podżyrowaćował, podżyrowaćowany «poręczyć zapłatę sumy wekslowej» Podżyrować weksle kolegi. Podżyrować komuś pożyczkę …   Słownik języka polskiego

  • weksel — m I, D. wekselsla; lm M. wekselsle, D. wekselsli (wekselslów) «dokument kredytowy sporządzony na odpowiednim blankiecie, stanowiący pisemne zobowiązanie wystawcy do zapłacenia jakiejś sumy pieniędzy określonej osobie (lub okazicielowi) w… …   Słownik języka polskiego

  • żyrowanie — n I rzecz. od żyrować …   Słownik języka polskiego

  • poręczać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, poręczaćam, poręczaća, poręczaćają, poręczaćany {{/stl 8}}– poręczyć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIa, poręczaćczę, poręczaćczy, poręczaćczony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} w… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”